ورق گالوانیزه چیست؟
ورق های فولادی با دو روش نورد سرد و گرم تولید و به بازار عرضه می شوند. معمولا ورق های نورد گرم، پس از تولید در یک فرآیند خاص، «گالوانیزه» می شوند. به بیان دیگر، در فرآیند تولید ورق گالوانیزه، متخصصان یک لایه نازک از جنس فلز روی (ZN) بر سطح خارجی ورق می کشند.
گالوانیزاسیون یا روی اندود کردن، مقاومت ورق های فولادی را در برابر زنگ زدگی و خوردگی های احتمالی افزایش می دهد. روش های گوناگونی برای روی اندود کردن ورق های فولادی وجود دارد.
روش های مختلف تولید ورق گالوانیزه
ورق های فولادی با روش های متفاوتی گالوانیزاسیون می شوند. نکته اینجاست که هر روش، ویژگی های خاصی به ورق تولید شده می دهد و به مراتب کاربرد متفاوتی دارد. چهار روش زیر، مهم ترین راه ها برای روی اندود کردن ورق های فولادی هستند:
1. روش الکتروگالوانیزه (Electrogalvanization)
با استفاده از جریان های الکتریکی و محلول الکترولیتی سولفات روی، روش الکتروگالوانیزه عملی می شود. ورق های تولید شده با این شیوه، ضخامت کمتری نسبت به سایر ورق های گالوانیزه دارند و معمولا در صنعت های حساس تری به کار می روند. مثلاً در خودروسازی از ورق های الکتروگالوانیزه استفاده می شود. همچنین این ورق ها، قابلیت رنگ آمیزی بهتری دارند.
2. روش گالوانیزه گرم یا حرارتی (Hot-Dip Galvanizing)
این روش با عنوان گالوانیزاسیون کلاسیک نیز شناخته می شود. نحوه انجام به این شکل است که ورق های فولادی در یک استخر پر از روی، غوطه ور می شوند تا کاملا با روی، آغشته شوند. روی به همراه اکسیژن، به سختی بر سطح ورق می چسبد؛ به بیان دیگر، پیوندی متالورژیکی بین فولاد و روی رقم می خورد.
مزیت این روش نسبت به سایر روش ها، مقرون به صرفه بودن آن است. البته به علت این که از تکنیک غوطه وری برای روی اندود کردن استفاده می شود، هر محصول فولادی در هر شکلی که باشد، امکان روی اندود شدن را دارد. همچنین، گفتن این نکته خالی از لطف نیست که گالوانیزاسیون با روش حرارتی، همه قسمت های فولاد را به خوبی آغشته می کند و استحکام مطلوبی به ورق فولادی می دهد.
